ارزیابی تأثیر پدیده مادن جولیان(mjo) بر رخداد دورههای خشک و تر در استان فارس

نوسان های مادن جولیان (mjo) الگوی غالب تغییرات بزرگ مقیاس اقلیمی در مناطق گرمسیری دریایی است که پدیده mjo دوره های زمانی زیرفصلی آب و هوای مناطق حاره و جنب حاره را تحت تأثیر قرار می دهد. تأثیر پدیده mjo بر وقوع دوران های خشک و تر استان فارس در جنوب ایران برای ماه های نوامبر تا آوریل ارزیابی شد. برای این منظور داده های بارش ماهانه 9 ایستگاه که در مناطق مختلف این استان قرار گرفته است، در دوره زمانی 2005-1979 تحلیل شد. با استفاده از دو نمایه mk و wh فازهای فعال و ضعیف mjo (به ترتیب افزایش و کاهش فعالیت های همرفتی در ناحیه گرمسیری اندونزی) در مقیاس زمانی ماهانه و فصلی شناخته گردید. پس از آن ترکیب های mjo- بارش برای فازهای مثبت و منفی تشکیل شد. نشان داده شد که مقدار بارش فصلی در فاز منفی mjo به طور معنی داری بیشتر از فاز مثبت این پدیده است (حدود 5/2 تا 0/6 برابر). افزون بر این، آزمون های آماری نشان داد که بسامد دوره های خشک و تر به ترتیب با رخدادهای فاز منفی و مثبت mjo در ارتباط است. با چیره شدن فاز مثبت، احتمال خشک سالی در استان بین 60 تا 84 درصد در نوسان بوده و در مقابل در فاز منفی mjo احتمال وقوع ترسالی بین 50 تا 76 درصد در تغییر است.